obasız

anlamı yok..hep anlam yükledik..bir renk bir doku bir koku bir tat..

zayıflıgın içimi acıtıyor..zaafların..hüzünlü yanın..görmeyen gözlerin işitmeyen kulakların..

topalsın.. koşamıyorsun.. aksak ritimin.. kırık kolların.. tutmayan ellerin.. unutulmuş parmakların…

nefesin nahoş..içinde hiç bir anı yok..hiç bir yaşam yok..

sevdiklerin sevdiklerine uzak sen ise hep ortalardasın..

kesinlen köprü ipleri düşlerin..sağlamın yok..çürüğü dileyensin…

yokuş olan sana en umutlu düş..kayıpların sana en büyük hediye, o da bir gün kazanmıştın diye..

var olan var olmuşa, sen yoksun..yokken ise sensizlik bir başka hayat..

hiçsin..hiçliğin anlam olduğu yerde hiçliksin..

git..

istenmiyorsun…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *